Z naszej parafii grupa 50 osób pielgrzymowała na teren dzisiejszej Litwy. Pomimo trudu 12 godzinnej podróży 9 września 2016 roku przybyliśmy do Wilna. Pierwsze kroki prowadzeni przez przewodniczkę skierowaliśmy na wzgórze zw. Górą Trzykrzyską albo dawniej Górą Łysą to właśnie na niej wg legendy za czasów księcia Olgierda umęczono siedmiu franciszkanów. Czterech strącono do rzeki Wilejki, zaś trzy krzyże z ciałami męczenników ustawiono na górze. Stąd zobaczyliśmy przepiękny widok na panoramę Starego Miasta,
a w oddali również na część współczesnego miasta.
W drugim dniu po śniadaniu rozpoczęliśmy zwiedzanie Wilna, najpierw kościół św. Piotra
i Pawła na Antokolu , pochodzący z XVII w., charakterystyczne dla tej świątyni jest ponad 2 tysiące rzeźb stiukowych zdobiących jej wnętrze. Twórca tej budowli wzorował się na kościele wybudowanym w Polsce w miejscowości Tarłów niedaleko Opatowa. Następnym miejsce jakże szczególnym dla nas Polaków, które w wielkiej zadumie przemierzyliśmy był cmentarz na Rossie, najbardziej znana, zabytkowa nekropolia Litwy. Na Rossie spoczywa serce Józefa Piłsudskiego złożone w grobie jego matki, a wokół monumentalnej płyty z napisem: „Matka i serce syna” mogiły legionistów pośród których marszałek chciał spocząć. Cmentarz wręcz przeraża wielkością, zajmuje bowiem blisko 11 ha powierzchni, z jednej strony widzimy piękne, zabytkowe grobowce dosyć dobrze zachowane, ale z drugiej strony budzi w nas ból wielka liczba zdewastowanych pomników, szczególnie tych pozbawionych krzyży albo pokiereszowanych przez kule. Nawet tutaj niszczono właśnie w taki sposób ślady polskości.
Następne miejsce jakże szczególne, które odwiedziliśmy to Ostrą Bramę, a w niej kaplicę gdzie krótko modliliśmy się przed obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej Królowej Korony Polskiej (Matki Boskiej Miłosierdzia).
Kolejne miejsce na mapie naszego zwiedzania to cerkiew Świętego Ducha, sanktuarium męczenników św. Antoniego, Jana i Eustachego, które urzekło nas pięknym zielonym Ikonostasem.
Po wyjściu z tej prawosławnej świątyni nasze kroki skierowaliśmy do kościoła św. Anny zbudowanego z czerwonej cegły na przełomie XV i XVI wieku. Fasada tego kościoła dumnie strzela wysokimi wieżami w niebo, a obok jest klasztor OO. Bernardynów. Przeszliśmy obok pomnika Adama Mickiewicza, aby dotrzeć na najważniejszą uczelnię Wilna – Alma Mater Vilnienis.
Około godziny 14 –tej celebrowaliśmy Mszę św. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia polecając uczestników pielgrzymki, a także bratnie narody Litwinów i Polaków.
Po krótkiej przerwie przeszliśmy pod pałac prezydencki, w którym od 1997 roku urzędują prezydenci Litwy.
Ostatnim miejscem, które odwiedziliśmy tego dnia był kościół św. Kazimierza wzniesiony
w latach 1604 – 1618 jako wotum po kanonizacji św. Kazimierza Jagiellończyka.
W ostatnim trzecim dniu naszego pielgrzymowania udaliśmy się do Trok, małego miasteczka, dawnej stolicy Litwy położonej na półwyspie. Tu o godz. 10 – tej w kościele katolickim pw. Nawiedzenia NMP uczestniczyliśmy niedzielnej Mszy św. przed słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Trockiej. Ostatnim miejscem na które poświęciliśmy sporo czasu był zamek w Trokach położony na jeziorze Galwie. Budowla ta została wzniesiona
w XIV–XV w. przez wielkiego księcia litewskiego Kiejstuta i jego syna Witolda. Obecny kształt zamku to rekonstrukcja z czasów II poł. XX wieku.
Budowla jest jedną ważniejszych atrakcji Litwy – zachwyca rozmachem i wielkością wszystkich ją zwiedzających.
Po tych trzech dniach jakże wielu miejsc, które odwiedziliśmy na Litwie, nie sposób nie zgodzić się ze słowami Adama Mickiewicza:
„Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie.
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił…”
oprac. Ks. Krzysztof Bartkiewicz
Autorzy zdjęć: P. Alicja Mazur, ks. Krzysztof
